Valle Sacrado, Peru

En toen zaten we in de bus van Puno naar Cusco, een reis van ruim 7 uur en wij zaten op plaats 1 en 2 bovenin de dubbeldekker achter een grote panoramaruit, nou dan blijf je wel wakker. Prachtig was het, eerst over een hoogvlakte, met veel actieve mensen op het bouwland (allemaal buk en handwerk). Veel herders met een paar koeien, paarden, ezels, varkens, lama's of schapen. Daarna door een mooi berggebieden en eenlingen vallei, de wegen zijn prima, alleen bij de steden en dorpjes is het een modderige boel, er is blijkbaar veel regen gevallen de afgelopen dagen, maar daar hebben wij niet veel van gemerkt. Cusco is een heel andere stad, duidelijk het uitgangspunt voor mooie tochten door Sacred Valley, het incagebied. Invloed van de Incacultuur, invloed van de Spaanse koloniale overheersing en invloed van het toerisme. Wat wordt hier ( en ook overal in de omgeving de komende dagen ) een koopwaar aangeboden, in alle vrolijke Peruaanse kleuren, mutsen, truien, kleedjes, tassen en natuurlijk allerlei onnuttige snuisterijen. Het is soms lastig om de kooplui te weerstaan, dus er zit nu het nodige in onze tas, och de economie moet ook een beetje worden gesteund. Als we in Cusco aankomen brengen we eerst een was weg, over twee uur klaar, en gaan we op zoek naar een Zapatero, want Paula's zolen laten los, na de nodige verwijzingen vinden we die in een hokje van 2 bij 2 meter op de Mercado, hij lijmt ze prima, en zet de hakken ook nog met een paar steken vast, is daarna helemaal verguld als Paula op de rekening van 10 Soles nog 2 soles service geeft, totale kosten: 3 euro zestig. 'S Avonds vinden we een leuk restaurant op 300 meter van ons leuke hostel. Lopen in d ehistorische wijk is levensgevaarlijk, de weggetjes zijn precies 1 auto breed en als je op de stoep van ongeveer 40 cm loopt heb je kans geraakt te worden door een zijspiegel. Voetgangers hebben geen rechten, en auto's, vooral de vele taxi's scheuren als gekken. Vrijdag de 23e , we zijn nu 4 weken onwel, hebben we een vrije dag, in de stad is genoeg te zien, kerken, pleinen, mooie balkonnetjes, met leuke koffietentjes e.d. Ook maken we een busrit, daardoor zien we veel van de stad en gaan we ook naar de boven de stad gelegen ruïnes van Saqsaywaman, duidelijke sporen uit de Incatijd.
Zaterdag weer bijtijds uit de veren, want we gaan een paar dagen op pad, we mogen ieder maar 5 kg meenemen, dus even uitzoekn wat mee kan en wat niet, de koffers laten we in het hotel, waar we dinsdag weer terug zullen keren. De zaterdag begint met een rit door Valle Sacrado met een privechauffeur, er komt een 14-persoons luxe bus voorgereden, die we deze dag tot onze beschikking hebben. Een aardige oudere man als chauffeur, die geen woord Engels spreekt en ook geen "wat-en-hoe-Spaans". We maken hem toch duidelijk wat we willen en we gaan op pad. Eerst naar Pisaq, met mooie ( deels gerestaureerde) overblijfselen van een Inca-dorp. We zijn er tegen 9 uur en zijn ongeveer de eerste bezoekers, lekker rustig en mooi kunnen bekijken, daarna ging de tocht verder door de heilige vallei. Bij het dorpje Lamay werd Op diverse plekken langs de weg Cuy y Palo aangeboden, gelukkig hadden we prima ontbeten en was het te vroeg voor de lunch en konden we daarom de Cavia op een stok, in zijn geheel gebraden boven een vuurtje aan ons voorbij laten gaan.
De tocht ging Verde naar Chinchero, een mooi nog bewoond bergdorpen, gebouwd op de restanten van een Incadorp, heel goed te zien en nog behoorlijk authentiek. Van Chinchero weer een uurtje verder, door de bouwvelden en heuvels naar Moray, waar je heel goed kunt zien hoe de Inca's hun bouwland ( in terrasvormige cirkels, met verschillende klimatologische eigenschappen) inrichtten. De chauffeur reed telkens alsof de duvel hem op z'n hielen zat, maar we zaten natuurlijk erg mooi en konden stoppen en gaan waar we wilden. Tegen 2 uur gingen we lunchen in Urubamba, waar we uiteindelijk ook gingen logeren, de chauffeur teruggestuurd naar Cusco en wij namen onze intrek voor 2 nachten in het zeer rustig en prachtig gelegen Monasteria de la Recoleta, een schitterend verbouwd klooster, met mooie binnenplaatsen en prachtig aangelegde tuinen, en een nog authentieke kapel, met humoristische beelden. Het weekend was een heerlijk rustpunt in onze reis, wat gewandeld, heerlijk gegeten, lekker met een campari ( kostte wat moeite om duidelijk te maken hoe je een Campari on the rocks moet klaarmaken) . Zondag genoten van de plaatselijke markt, geen toerist te bekennen, na veel moeite ergens koffie gescoord en verder heerlijk met een digitaal boek in de tuin.
Maandag werden we pas om 11 uur weer opgehaald door een auto met chauffeur die ons naar Ollantaytambo reed, een bergdorpje en beginpunt van de trein naar Machu Picchu. Een prachtige stevig schommelende treinrit van 2 uur en daarna een hotel bij Aguas Callientes het basisdorp van MP, 100 meter van het station, maar wel stond er weer een mannetje met een bordje "Paula" voor ons klaar. Het dorp is een gekkenhuis van toerisme, maar het hoort er bij.
Dinsdagmorgen om kwart over 4 ging onze wekker ( vrijwillig), om 5 uur zaten we aan het ontbijt en om half zes in een van de eerste bussen naar Machu Picchu. Ja het is een toeristisch hoogtepunt ( letterlijk en figuurlijk ) en je moet het gezien hebben om te begrijpen waarom het dat ook werkelijk is. We waren vroeg gegaan, omdat het dan nog betrekkelijk rustig is, en het was smorgens mooi weer, terwijl voor de middag regen was voorspeld, dat klopte, we konden mooi in ons eigen tempo en volgens eigen plan in en rond het bergdorpje wandelen ( of liever gezegd klimmen en dalen). Gelukkig hadden we onze wandelstokken bij ons en daardoor lukte het goed. We hebben een paar uur rondgelopen en netwerk steeds drukker, het meest vermaledijde instrument is de selfiestok, je verbaast je over de mensen ( vooral ook chinezen en Japanners, maar ook veel Amerikaanse jongelui, die werkelijk op iedere plek zichzelf op dement moeten zetten, met een uitzicht oude achtergrond, waar ze dan vergeten naar te kijken, krankjorum.
Maar wij genoten, van de ruïnes, het prachtige berggebied, maar ook de flora en fauna ( kolibrie ). Terug in het dorp was het lang wachten op de terug-trein naar Cusco, die ging voor ons pas tegen vijfen, dus slenterden we wat van terrasje, naar bankje, naar terrasje enz. DE terugreis naar Cusco duurt 4 uur, 2 uur met de trein en 2 uur met de bus. In het donker en in de regen niet het allerleukste, maar het ging goed. In Cusco alleen nog geteen en geslapen, weer niet zo lang, want ook vandaag ging om half vijf de wekker, wassen, ontbijten, taxi naar het vliegveld, vlucht van anderhalf naar Lima, daar transfer, bij de last Call nog net gehaald en een twee-uurs vlucht naar Quito in Ecuador, daar zitten we nu. Morgenochtend worden we om 4 uur opgehaald en dan gaan we 5 dagen ( vier nachten ) varen rond de Galapagos-eilanden, ongeveer 1000 km de Pacific op, eerst daarnaartoe vliegen, dan met 16 man varen, en vooral vogels kijken e.d. WE zijn benieuwd wat dit volgende avontuur ons weer gaat brengen, jullie gast ook, maar moeten dus nog even wachten op het verslag, want geen internet aan boord. Ook de foto's bij dit verslag komen later, want hier is de WiFi erg traag...
Dat was het weer, voor de volhouders, van de genieters, een digitale groet, kus, hand voor wie dat wil. Tot schrijfs, nog ruim 2 weken te gaan.....Liefs Paula en Jaap