Yellowstone Park
Door: Jaap
Blijf op de hoogte en volg Jaap en Paula
11 September 2018 | Verenigde Staten, Teton
Yellowstone, here we come,
Zaterdagmorgen weer op tijd op weg vanaf Helena, eerst een stukje grote weg, lekker opschieten, daarna een prachtig stuk, grotendeels over de prairie, de Bozeman-trail, waar in 1836 het land stukje bij beetje door de immigranten, met verdacht Hollandse namen, het land veroverden op de indianen. Tegen half 3 waren we aan de westkant van Yellowstonepark, waar we op Grizzlypark RV een plek gereserveerd hadden, nog voorzien van alle faciliteiten, om bij te laden.
We maakten een wandeling naar het “dorp”, dat voornamelijk bestaat uit souvernirwinkels en pseudo-originele saloons e.d.
We bestelden een wijntje in een van de restaurants en kregen ICE-tea en sprite, vanwege het no-alcoholbeleid. Vervolgens kwamen de mega hamburgersteaks met friet op tafel, waarvan uiteindelijk een aanmerkelijk deel ( van de damesbladen) weer terugging naar de keuken. Terug op de camperplaats het pro-alcoholbeleid nog maar even ingevuld en bijtijds onder de klamme lappen. Was het overdag ruim 27 graden, in de nacht daalde het kwik naar min 2.
Zondagmorgen nog even lekker douchen, alle waterpeilen weer op orde en dan het Yellowstonepark in. Onze gereserveerde camping zat 23 km verder op, maar we hadden gepland eerst de upperloop van de Yellowstoneroute te gaan doen ( ongeveer 113 km).
Alle boekjes, folders en you-tubefilmpjes beloven een aaneenschakeling van wondere landschappen, en ja, ze hebben gelijk, het is in werkelijkheid nog mooier, want dan kun je het ook nog ruiken en voelen.
We hadden weer prachtig weer. We besloten apart van elkaar te rijden, want het vinden van een parkeerplek is soms heel lastig. Paula en ik bezochten zo achtereenvolgens Artist Palmpot ( kleurrijke geisers ) Sheepeater Cliff, Mammoth Hot Springs ( met de prachtige kalkafzettingen). Overal stoomt het, stroomt het, bruist het, zwavelt het. Kleurrijke en geurrijke wonderen der natuur. Na een korte lunch bij Undinefalls ( waar we Leo en An weer troffen) kozen we de spectaculaire Blacktail Plateau Drive, 6 mijl hobbelend en draaiend met als uiteindelijk resultaat een ontmoeting met 4 Bisons. Over de Dunraven-pas ( 2700 meter) terug richting Madison Junction. Nog een kort bezoek aan Norris Geyser Bassin, met een azuurblauw borrelend kratermeertje en een zwaar stomende Stoombootgeiser.
Dan naar de mooie parkcamping, waar Anneke en Paula een gedetailleerde uitleg kregen van alle kampregels, we een prachtig plekje hadden gereserveerd aan de bosrand, we een vuurtje mochten stoken, bezoek kregen van een vrouw-elk ( groot hert), nog tot in het donker aan het vuur zaten met koffie, port en marshmallow’s en toen de sterrenhemel zich weer prachtig ontvouwde de beschutting konden opzoeken van onze nog warme camper.
Toen werd het maandagmorgen, de wekker ging om 7 uur en om 8.15 uur vertrokken we met twee campers voor de Lower Loop van de Yelowstoneroute. Al snel ontmoetten we de eerste bison, die langs de weg sukkelde en er zouden er deze dag nog vele volgen.
Bij Canyon Village dronken we een kopje koffie en werden enkele souvenirs aangeschaft. Vanaf dat moment was het een aaneenschakeling van geologische hoogstandjes. Allereerst de prachtige diepe Yellowstone Canyon met z’n indrukwekkende watervallen en de stinkende, borrelende modderpoelen bij Mud Vulcano. Daarna een mooie plek aan het Yellowstone Lake voor een soepje en een broodje, heerlijk rustig daar.
Van Yellowstone Lake, met z’n prachtige uitzichten naar Old Faithful, het toeristisch hoogtepunt van Yellowstone, waar we na een klein uurtje wachten het wonder van de spuitende geiser mochten aanschouwen en filmen, samen met honderden anderen. O, come you old Faithful, joyfull and eruption. Ook de Faithful-Inn is een bezienswaardigheid. Over de Craigpas, langs nog diverse cascades en geiserplateau’s naar het volgende wereldwonder de kleurrijke warmwaterpoelen Zoals de Grand Prismatic Spring. Al met al deden we ruim 8 uur over deze bijzondere 160 kilometer, maar waren we zeer voldaan toen we terugkeerden op Madison Park.
Nog even genieten van het zonnetje, een drankje, een heerlijk vuurtje, vleesje, fruitje, slaatje, broodje, borreltje en zeer voldaan naar bed.
Dinsdagmorgen na alle ochtendrituelen, met ei en spek, weer in de wagons..en verder op weg naar het Zuiden. Nog een bezoekje aan Prismatic, wat Anneke en Leo gisteren hadden gemist en wat met gewijzigde zoninval weer volledig anders van kleur is.
De weg vervolgend, dat het mooi is hoeven we niet meer te zeggen, aan de zuidkant het park uit, langs diverse meergebieden. Wanneer je Yellowstone Park uit rijdt, rijdt je automatisch het Grand Teton Park in, het landschap verandert, met hoge bergtoppen, met eeuwige sneeuw. Van Marinus en Annelies wisten we dat we dit niet mochten missen, enorme vergezichten, strak heldere lucht ( voor de zoveelste dag weer prachtig weer, de nachten zijn koud, de dagen met gemiddeld 20 graden, afhankelijk van de hoogte waar je rijdt, maar veel z’n). We maken weer veel foto’s en lunchen weer op een mooie plek, overal staan picknicktafels.
NOg even verder en we komen tegen 2 uur plaatselijke tijd aan in Jackson, een westernstadje, het zuidelijkste punt van onze reis. Hier hebben we een camping - blijkt veredelde parkeerplaats - gereserveerd. Het is ongeveer de duurste en lelijkste van onze reis tot nu toe, maar we kunnen wel weer alles bij- en afvoeren en we hebben internet, waardoor we jullie weer op de hoogte kunnen houden van onze avonturen.
Zomeren nog even wat boodschappen doen en dan eten enz.. Morgen vertrekken we weer naar het Noorden, op weg naar zuid-west Canada en tenslotte Vancouver.
Daarover een volgende keer meer...Groet van Anneke, Leo, Paula en schrijver dezes.
Zaterdagmorgen weer op tijd op weg vanaf Helena, eerst een stukje grote weg, lekker opschieten, daarna een prachtig stuk, grotendeels over de prairie, de Bozeman-trail, waar in 1836 het land stukje bij beetje door de immigranten, met verdacht Hollandse namen, het land veroverden op de indianen. Tegen half 3 waren we aan de westkant van Yellowstonepark, waar we op Grizzlypark RV een plek gereserveerd hadden, nog voorzien van alle faciliteiten, om bij te laden.
We maakten een wandeling naar het “dorp”, dat voornamelijk bestaat uit souvernirwinkels en pseudo-originele saloons e.d.
We bestelden een wijntje in een van de restaurants en kregen ICE-tea en sprite, vanwege het no-alcoholbeleid. Vervolgens kwamen de mega hamburgersteaks met friet op tafel, waarvan uiteindelijk een aanmerkelijk deel ( van de damesbladen) weer terugging naar de keuken. Terug op de camperplaats het pro-alcoholbeleid nog maar even ingevuld en bijtijds onder de klamme lappen. Was het overdag ruim 27 graden, in de nacht daalde het kwik naar min 2.
Zondagmorgen nog even lekker douchen, alle waterpeilen weer op orde en dan het Yellowstonepark in. Onze gereserveerde camping zat 23 km verder op, maar we hadden gepland eerst de upperloop van de Yellowstoneroute te gaan doen ( ongeveer 113 km).
Alle boekjes, folders en you-tubefilmpjes beloven een aaneenschakeling van wondere landschappen, en ja, ze hebben gelijk, het is in werkelijkheid nog mooier, want dan kun je het ook nog ruiken en voelen.
We hadden weer prachtig weer. We besloten apart van elkaar te rijden, want het vinden van een parkeerplek is soms heel lastig. Paula en ik bezochten zo achtereenvolgens Artist Palmpot ( kleurrijke geisers ) Sheepeater Cliff, Mammoth Hot Springs ( met de prachtige kalkafzettingen). Overal stoomt het, stroomt het, bruist het, zwavelt het. Kleurrijke en geurrijke wonderen der natuur. Na een korte lunch bij Undinefalls ( waar we Leo en An weer troffen) kozen we de spectaculaire Blacktail Plateau Drive, 6 mijl hobbelend en draaiend met als uiteindelijk resultaat een ontmoeting met 4 Bisons. Over de Dunraven-pas ( 2700 meter) terug richting Madison Junction. Nog een kort bezoek aan Norris Geyser Bassin, met een azuurblauw borrelend kratermeertje en een zwaar stomende Stoombootgeiser.
Dan naar de mooie parkcamping, waar Anneke en Paula een gedetailleerde uitleg kregen van alle kampregels, we een prachtig plekje hadden gereserveerd aan de bosrand, we een vuurtje mochten stoken, bezoek kregen van een vrouw-elk ( groot hert), nog tot in het donker aan het vuur zaten met koffie, port en marshmallow’s en toen de sterrenhemel zich weer prachtig ontvouwde de beschutting konden opzoeken van onze nog warme camper.
Toen werd het maandagmorgen, de wekker ging om 7 uur en om 8.15 uur vertrokken we met twee campers voor de Lower Loop van de Yelowstoneroute. Al snel ontmoetten we de eerste bison, die langs de weg sukkelde en er zouden er deze dag nog vele volgen.
Bij Canyon Village dronken we een kopje koffie en werden enkele souvenirs aangeschaft. Vanaf dat moment was het een aaneenschakeling van geologische hoogstandjes. Allereerst de prachtige diepe Yellowstone Canyon met z’n indrukwekkende watervallen en de stinkende, borrelende modderpoelen bij Mud Vulcano. Daarna een mooie plek aan het Yellowstone Lake voor een soepje en een broodje, heerlijk rustig daar.
Van Yellowstone Lake, met z’n prachtige uitzichten naar Old Faithful, het toeristisch hoogtepunt van Yellowstone, waar we na een klein uurtje wachten het wonder van de spuitende geiser mochten aanschouwen en filmen, samen met honderden anderen. O, come you old Faithful, joyfull and eruption. Ook de Faithful-Inn is een bezienswaardigheid. Over de Craigpas, langs nog diverse cascades en geiserplateau’s naar het volgende wereldwonder de kleurrijke warmwaterpoelen Zoals de Grand Prismatic Spring. Al met al deden we ruim 8 uur over deze bijzondere 160 kilometer, maar waren we zeer voldaan toen we terugkeerden op Madison Park.
Nog even genieten van het zonnetje, een drankje, een heerlijk vuurtje, vleesje, fruitje, slaatje, broodje, borreltje en zeer voldaan naar bed.
Dinsdagmorgen na alle ochtendrituelen, met ei en spek, weer in de wagons..en verder op weg naar het Zuiden. Nog een bezoekje aan Prismatic, wat Anneke en Leo gisteren hadden gemist en wat met gewijzigde zoninval weer volledig anders van kleur is.
De weg vervolgend, dat het mooi is hoeven we niet meer te zeggen, aan de zuidkant het park uit, langs diverse meergebieden. Wanneer je Yellowstone Park uit rijdt, rijdt je automatisch het Grand Teton Park in, het landschap verandert, met hoge bergtoppen, met eeuwige sneeuw. Van Marinus en Annelies wisten we dat we dit niet mochten missen, enorme vergezichten, strak heldere lucht ( voor de zoveelste dag weer prachtig weer, de nachten zijn koud, de dagen met gemiddeld 20 graden, afhankelijk van de hoogte waar je rijdt, maar veel z’n). We maken weer veel foto’s en lunchen weer op een mooie plek, overal staan picknicktafels.
NOg even verder en we komen tegen 2 uur plaatselijke tijd aan in Jackson, een westernstadje, het zuidelijkste punt van onze reis. Hier hebben we een camping - blijkt veredelde parkeerplaats - gereserveerd. Het is ongeveer de duurste en lelijkste van onze reis tot nu toe, maar we kunnen wel weer alles bij- en afvoeren en we hebben internet, waardoor we jullie weer op de hoogte kunnen houden van onze avonturen.
Zomeren nog even wat boodschappen doen en dan eten enz.. Morgen vertrekken we weer naar het Noorden, op weg naar zuid-west Canada en tenslotte Vancouver.
Daarover een volgende keer meer...Groet van Anneke, Leo, Paula en schrijver dezes.
-
11 September 2018 - 20:13
Jaap En Paula Van Petegem:
Geen Yellowstone Ark, maar Yelowstone Park -
12 September 2018 - 04:56
Jorisjan:
Klinkt als een hoogtepunt van deze reis! Mooi beschreven.
Ik had bedacht dat we ergens wanneer jullie terug zijn maar eens een
Baauw/van Petegem-dia-avondje moeten organiseren om (een deel van) jullie foto’s te bekijken en elkaar weer eens te ontmoeten. Geniet van het komende stuk reis. Groet uit Zwolle. -
12 September 2018 - 07:21
Annelies:
Een feest van herkenning! Lekker genieten en op naar kiloooooometers road langs immense ranches. Benieuwd naar de ‘dia’s’. groetjes uit bijna ‘s-Heerenbroek ☺️ -
12 September 2018 - 10:01
Diederik:
Klinkt prachtig, benieuwd naar de beelden! Goed idee van mijn broer -
13 September 2018 - 13:50
Marinus:
Mooi beschreven, ik ruik de mudpools weer als ik het lees. Heeft wel wat weg van de meterkastlucht in ‘sHeerenbroek waarmee 2 dooie spreeuwen vonden -
14 September 2018 - 05:13
Margreet Van Petegem / Bernd Schwarz:
Weer zo`n interessant bericht, heel mooi, bedankt en goede reis -
15 September 2018 - 17:21
Kathelijne Baauw:
Ik stem voor een reunie! Geniet daar..
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
